“𝐖𝐚𝐚𝐫𝐨𝐦 𝐳𝐢𝐞𝐧 𝐳𝐞 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐭?

Ik ben ze steeds aan het vertellen wat ze moeten doen.
Inmiddels had ik al wel wat meer eigen initiatief verwacht!”

Tijdens een intake voor een training luister ik naar de persoon tegenover me. Het gaat over meerdere personen en ik ga het opdelen in de verschillende taken en rollen die de revue passeerden.

Mijn eerste vraag als ze is uitverteld is.
➲ Hoe lang heb jij erover gedaan om die werkzaamheden onder de knie te krijgen?

Antwoord.
➲ Best lang, maar ik moest het ook zelf uitvogelen en van een HBO’er die al even op deze afdeling meeloopt, verwacht ik dat die dat sneller kan.

𝙒𝙖𝙩 𝙗𝙡𝙞𝙟𝙠𝙩 𝙣𝙪?

De HBO’er heeft een andere manier van werken geïnitieerd en de leidinggevende is hier niet blij mee. Haar manier is beter en ze vindt dat de HBO’er te laat stappen zet in het proces. Ze is ervan overtuigd dat het zonder haar inmenging echt in de soep loopt.

Volgende vragen.

➲ Heb je gevraagd waarom de HBO’er denkt dat dit de beste manier is?
➲ Heb je jouw verwachtingen uitgesproken?
➲ Heb je gevraagd of de HBO’er hulp nodig heeft?
➲ Wat de verwachtingen van de HBO’er zijn voor jouw rol hierin?
➲ Heb je jouw kennis gedeeld over deze specifieke werkzaamheden om de HBO’er op weg te helpen?

🟡𝐃𝐢𝐭 𝐰𝐚𝐬 𝟓𝐱 𝐧𝐞𝐞!🟡

✅Eigenlijk heeft de HBO’er dus heel veel initiatief getoond, alleen werkt de HBO’er op een andere manier dan de leidinggevende.

Dat kan natuurlijk, een verse blik kan tot optimalisatie leiden.
Of bij gebrek aan kennis, kan het uiteindelijk verkeerd gaan. De HBO’er weet niet wat de HBO’er niet weet.

De leidinggevende mag haar aandeel hierin zeker zelf aanpakken.

𝙒𝙖𝙩 𝙯𝙤𝙪 𝙟𝙞𝙟 𝙙𝙚 𝙡𝙚𝙞𝙙𝙞𝙣𝙜𝙜𝙚𝙫𝙚𝙣𝙙𝙚 𝙖𝙖𝙣𝙧𝙖𝙙𝙚𝙣 𝙩𝙚 𝙙𝙤𝙚𝙣?

Deel met je netwerk